مقدمه ای بر اینترنت اشیا:
اینترنت اشیاء چیست؟ میتوان این موضوع را مرتبط به اینترنت دانست که در حال حاضر بیش از دو میلیارد انسان در سرتاسر دنیا , از اینترنت برای جست وجو در وب , ارسال و دریافت ایمیل , دسترسی به محتوا و خدمات, بازی های اینترنتی , شبکه های اجتماعی و بسیاری از کارهای دیگر استفاده می کنند
و پیش بینی می شود که در دهه ی آینده ,
اینترنت به عنوان سیستم یکپارچه از اشیاء کلاسیک و به هم مرتبط باشد
که در آن خدمات و محتوا مورد نیاز همه جا در دسترس باشد.
اینترنت اشیاء چیست؟
با این اوصاف نگریستن به اینترنت به عنوان زیرساختی که پایانه های استفاده کننده های نهایی را بهم متصل می کند
با شکست روبه رو است و به سمت ایده ی ” اشیاء هوشمند ” که با “اینترنت اشیا” با هم ارتباط دارند حرکت خواهیم کرد.
به نظر میرسد زیرساخت اینترنت از میان نخواهد رفت
و نقش حیاتی خود را به عنوان ستون اصلی برای اشتراک و توزیع اطلاعات ,ایجاد ارتباط میان اشیاء فیزیکی
از طریق کامپیوتری کردن قابلیت های ارتباطی میان گستره ای از خدمات و تکنولوژی ها بهم پیوسته ایفا نماید.
در چنین دیدگاهی عبارت اینترنت شیاء به صورت گسترده ای استفاده میشود
و به دو موضوع زیر اشاره دارد.
(1): ایجاد ارتباط میان شیاء هوشمنددر شبکه جهانی به وسیله ابزار های موجود:
مجموع تکنولوژی های ضروری برای رسیدن به این چشم انداز که عبارتند از:
ردفاشگر(RFID) ,سنسور ها ,ابزار های برقراری ارتباط
ماشین با ماشین (M2M) ,
ابزار های برقراری ارتباط انسان با ماشین و غیره.
تمامی برنامه های کاربردی و خدمات , نقش اهرم را برای تکنولوژی ها بر عهده دارند
تا موجب گشایش فرصت های جدید برای بازار و تجارت شوند .
این نوآوری ها با قرار دادن تجهیزات الکتریکی در اشیاء فیزیکی
هوشمند ساختن اشیاء و میسر نمودن یکپارچه سازی در زیر ساخت های جهانی عملی می گردد.
تعریف جامعی از “اینترنت اشیا”:
سخت افزار که نرم افزار را در درون خود دارد هیچ چیز جدیدی نیست.
تلویزیون ها و ماشین ها از سال1980 یا حتی پیش از آن
دارای اجزاء حرکتی- نرم افزاری شده اند . قبل از آن در سال 1971 کرایسلر یک سیسهتم ترمز ضد قفل کامپیوتری را معرفی کرد ;
اما اصطلاح “اینترنت اشیاء” اولین بار توسط کوین اشتون در سال 1999 به کاربرده شد و
جهانی را توصیف کرد که در آن هر چیزی ،
از جمله اشیاء برای خود هویت دیجیتال داشته باشند
و به کامپیوترها اجازه دهند با آن ها ارتباط برقرار کنند و سازماندهی کنند.
حتی اشیاء با یکدیگر نیز این قابلیت را داشته باشند.
مفهوم اینترنت اشیاء بوسیله یکی از افراد کمیته توسعه RFID در سال 2000 رقم خورد.
اینترنت اشیاء چیست؟
او به امکان کشف اطلاعات در مورد یک شیء برچسب خورده بوسیله جست و جو در یک آدرس اینترنت خاص و یا محتوای یک بانک اطلاعاتی اشاره نمود.
از آن زمان واژه اینترنت اشیاء به مفهوم اشیاء روزمره‌ای که قابل تشخیص، مکان‌یابی، آدرس دهی و کنترل از طریق اینترنت باشند
(چه از طریق RFID، شبکه بی‌سیم، شبکه WAN و یا سایر ابزارها) گره خورد .
اشیاء روزمره تنها شامل وسایل الکتریکی نیست.
بلکه اشیایی که به هیچ وجه به آنها به دید یک وسیله الکتریکی نمی‌نگریم را هم شامل می شود.
مانند غذا، پوشاک، مواد، قطعات و…
اینترنت اشیاء یک تکنولوژی منحصر به فرد نیست. بلکه مجموعه‌ای از تکنولوژی‌های توانمند ساز و ایده پردازی است. یکی از جنبه های توانمندسازی، کوچک کردن قطعات الکترونیک و کاهش بهای آنها است. تکنولوژی‌های انتقال اطلاعات بی‌سیم، ارتباط آسان را برای اشیاء فراهم می‌کند. از سوی دیگر پیشرفت تکنولوژی سنسورها باعث تولید سنسورهای کوچکتر، ارزانتر و دقیقتر می شود. که انرژی کمتری مصرف می‌کنند و تکنولوژی‌های مکان یابی (GPS) و اطلاع از موقعیت مطلق و یا نسبی قطعات را فراهم میسازد. همه موارد ذکر شده بیانگر توانایی بالقوه گسترش اینترنت اشیاء است.
عموما دو نوع ارتباط برای اشیاء در نظر گرفته میشود:
-ارتباط شی با انسان:
ارتباطات شیء به انسان و انسان به شیء به وسیله تکنولوژی‌ها و برنامه های کاربردی به وجود آمده‌اند. که انسان به‌وسیله آنها با اشیاء ارتباط برقرار می‌کنند و بالعکس. این ارتباط کنترل از راه دور اشیاء توسط انسان و ارسال گزارشات اشیاء به انسان شامل موقعیت، وضعیت و اطلاعات سنسوراست.
-ارتباط شی با شی:
ارتباطات شیء به شیء، شامل تعدادی تکنولوژی و نرم افزار می شود.که اشیاء روزمره بدون دخالت و واسطه انسان با دیگر اشیاء ارتباط برقرار می‌کنند. این اشیاء می‌توانند اشیاء دیگر و وضعیت موجود را پایش کرده و اعمالی به‌منظور اصلاح وضعیت انجام دهند. در صورت نیاز پیام‌هایی به انسان صادر نمایند. برای این منظور نیازمند نوآوری در بعضی از فعالیت های سنتی مانند مدیریت شبکه , محاسبات و ارائه خدمات است.
از نظز مفهومی اینترنت اشیا بر اساس سه پایه قرار دارد که مربوط به توانمندی اشیاء هوشمند است.
- قابل شناسایی بودن ( هرشیئی خود را شناسایی کند).
- قابلیت برقراری ارتباط(هرشیئی ارتباط موثر برقرار کند).
- قابلیت برقراری تعامل در میان خودشان, با شبکه هایی از اشیاء مرتبط به هم,یا با استفاده کنندگان نهایی یا دیگر اشیاء در شبکه .
پس در یک جمله میتوان گفت اینترنت اشیاء درمورد اشیائی است که در کار تهیه یا مصرف داده های مربوط به دنیای فیزیکی هستند.تمرکز اصلی بر روی داده و اطلاعات است تا ارتباط نقطه به نقطه که میتواند با اصول و معماری جدید شبکه تطابق داده شود(مانند سیستم های ابری).
اشیاء هوشمند به شیوه زیر تعریف می شوند:
- دارای شکل فیزیکی هستند و مجموعه ای از ویژگی های فیزیکی را دارند(هر شئ قابل لمس است).
- دارای مجموعه ای محدود از کارکردهای ارتباطی هستند: مانند توانایی کشف کردن و دریافت پیام ها و پاسخ دادن به آنها (مانند دریافت قطع و وصل یک کلید از طریق اینترنت)
- دارای یک شناسایی کننده منحصربفرد هستند(باید قابل تشخیص باشند نسبت به یکدیگر).
- حداقل به یک نام و یک آدرس متصل هستند.(اگه به صورت مجزا و فقط با برنامه های خود کار کند جز اشیاء هوشمند نمیباشد.صرفا اشیاء کنترل شونده میباشند. مانند هروسیله ای که دارای میکروپروسسور میباشد)
- دارای برخی قابلیت ای حسابگری هستند(باید بتواند فرمان اطلاعات دریافتی را انجام و یا اطلاعات لازم را به فرستنده بفرستد).
- ممکن است دارای برخی ابزار های لمس فیزیکی(سنسور) باشد( مانند دما ,نور , رطوبت ).
گذاشتن کامنت